In het huidige financieringssysteem van de sociale voorzieningen wordt de Grondslag gevormd
door premieheffing op het loon van de laagstbetaalden.
De loongrens waarboven geen premie meer wordt betaald bedraagt
€ 33 589.00
Omdat dit bedrag, relatief gezien, laag is dienen hoge percentages opgelegd te worden.
Dit systeem is een product van het politieke denken in de eerste helft van de vorige eeuw.
Uitgangspunt was dat werkgever en werknemer beide dienden
bij te dragen aan de kosten,
uitgaande van de gedachte dat wie meebetaalt ook mee mag beslissen.
Door deze gedachtegang is een denkfout in het systeem
ingebouwd, want een werknemer
kan alleen maar meebetalen als de werkgever hem de
premie eerst aanreikt.
In laatste instantie draagt
het bedrijfsleven de last van de
sociale voorzieningen.
Dat kan ook niet anders, want economische
activiteit is de enige bron van welvaart.
Premiebetaling door werknemers is een politiek ritueel.
Wie begrijpt dat we allemaal mee eten van de prestaties van
het bedrijfsleven behoeft niet
principieel afkerig te zijn van hervorming van de Grondslag
: op de vraag “Wie gaat het
betalen ? “ volgt
altijd het zelfde antwoord : de
Economie, hoe dan ook.
Omdat de werknemers in de
sociale instituten betaald worden
uit de opbrengsten van
de premieheffing,
maar vervolgens weer premie afdragen
ontstaan er ondoelmatige
geldstromen die het volume van de zorgprijs doen toenemen.
Dit is een van de redenen om de Grondslag te hervormen.
Maar de tijd dat mensenarbeid maatgevend was voor de
economische bedrijvigheid
ligt achter ons.
Onze welvaart wordt mede gegenereerd door robots en
computers.
Als we uitgaan van de stelling dat de verworvenheden van wetenschap en
techniek ten
goede moeten komen aan alle mensen in de samenleving, dan
dient de Grondslag te worden
hervormd : Premie
heffing op de omzet van het bedrijfsleven.
Dan gaan de robots en de computers ook een heel klein
beetje meebetalen aan het welzijn
van de samenleving.
Hervorming van de Grondslag leidt dus tot een
rechtvaardiger systeem, maar ook
tot een
efficienter systeem want het betalen van sociale premies
door mensen die loon trekken
vanuit de sociale premies
, vervalt.
En omdat de reductie van de loonsom plaatsvindt aan de basis van
de economie, kan
DE PRIJS VAN HET NOODZAKELIJKE HERLEID WORDEN
TOT HET KLEINST MOGELIJKE
VOLUME.
Het begin van een dalende
kostenspiraal !
Ter toelichting een rekenvoorbeeld :
De huidige kosten van de AOW bedragen rond € 20
miljard, in laatste instantie op
te
brengen door de Economie,
dus door het bedrijfsleven.
In deze € 20
miljard is 13,25 % premie heffing
begrepen : € 2,65
miljard, te betalen door de
bejaarden.
Als de Economie direct de hele premieheffing betaalt in
plaats van ten dele via de AOW
uitkeringen dan betaalt
ze nog steeds de gehele premie, maar het volume van het nood-,
zakelijke, te weten het inkomen van de bejaarden, wordt
herleid tot € 17,35 miljard.
Daardoor kan de premieheffing voor de AOW worden verlaagd.
Zonder dat het besteedbaar inkomen van de bejaarden verminderd.
Rechtvaardiger en efficiënter.
Hervorming van de Grondslag
zal de redding betekenen van de zieltogende midden-
stand, collectief gezien de grootste werkgever van
Nederland.
Omdat door hervorming van de Grondslag de loonkosten
dalen wordt de uitstoot
van mensenarbeid
minder winstgevend.
De werkgelegenheid gaat toenemen, dus het aantal uitkeringen daalt.
Dus kan de premieheffing iets worden verminderd.
Omdat de loonkosten dalen wordt de concurrentie positie
t.o.v. het buitenland
verbeterd. Ook dat
vertaald zich in werkgelegenheid, waardoor het aantal
uitkeringen daalt.
Dus kan de premieheffing iets worden verminderd. Etc .
etc.
Voor het realiseren van deze hervorming is een democratisch staatsbestel nodig.
Het kapitalistische idee
dat J m/d Pet alleen mag mee
beslissen als hij ook meebetaalt
dient te worden vervangen door een democratisch principe
: Alle kiezers hebben een stem
in het sociale beleid.
Daarvoor is nodig dat de kiezers zelf de bestuurders kunnen
kiezen.
Daarvoor is nodig dat iedere kiezer zich kandidaat kan stellen voor een bestuursfunctie.
Deze keuze mogelijkheid is in de monarchale staat onmogelijk
want alle bestuurders worden
benoemd door de koning, op voordracht van de vazallen van de
koning en moeten sinds kort
zelfs trouw zweren aan de persoon van de koning.
( Ik
kom hier in een volgend opstel op terug.)
Elke democratisch
denkende kiezer heeft daarom belang bij
een “ geweldloze staatkundige hervorming “.
Nederland moet weer een Republiek worden met een mondig
kiezersvolk en een Seculiere
Democratische Grondwet.
In de seculiere beschaving bestaat strikte scheiding tussen
kerk en staat.
In die beschaving is een staatshoofd dat erfelijk
regeert “BIJ de GRATIE GODS “ onmogelijk.
Leve de Moderne Republiek .
Anthonie Visser,
huisarts in ruste. April 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten