Nederland is tegelijkertijd ten prooi aan drie verschillende crises, te weten :
De krediet crisis, veroorzaakt door de bankwereld, sinds
2008. Er zijn in
Nederland nauwelijks
nog kredietwaardige bedrijven
waaraan bankiers, op
verantwoorde wijze,
geld kunnen uitlenen.
Vandaar dat nu de pensioengelden misbruikt gaan worden voor onverantwoordelijke
krediet verlening ,
met alle gevolgen van dien.
De Economische crisis, voortvloeiend uit de kredietcrisis.
Een aan het kapitalisme inherent verschijnsel dat niet tot
één land beperkt blijft
en niet door één land wordt veroorzaakt.
Zo’n crisis wordt
geleidelijk ook wel weer overwonnen.
In Nederland echter een chronisch probleem t.g.v. de massale
instroom van on-
geschoolde vreemdelingen
die een structurele werkeloosheid veroorzaken.
Er ontstaat een werkeloze onderklasse in de samenleving die
duurzame ondersteuning nodig heeft ,
maar ondanks dat een bedreiging voor de vrede in de samenleving vormt . Onze gastvrijheid stemt de
werkeloze vreemdelingen niet echt
dankbaar.
De werkeloosheid
is enorm en de investeringen zijn
minimaal.
De Begrotingscrisis, veroorzaakt door het politieke systeem
van Nederland.
Ons bestuurssysteem is niet in staat om kwaliteit en leiderschap te selecteren voor
verantwoordelijke
bestuursposten. Dit 18e
eeuwse bestuurssysteem is niet bekwaam
om de
financieel/economische technieken van de 21e eeuw
verantwoord te hanteren.
Het ontbreekt aan
mensen die kunnen rekenen en die
met geld kunnen omgaan :
De vazallen van de
koning achten het voldoende als de
nationale begroting voldoet
aan de Brusselse norm
: maximaal een begrotingstekort van 3 % van het BNP.
Dat betekent een jaarlijks
tekort van rond € 25 miljard.
Soms zelfs meer !
{3% van € 880
miljard is 26,4 miljard. }
Maar de jaarrekening is het resultaat van creatief
boekhouden. De ontwikkelingssamenwerking,
groot €
4,7 miljard in 2014 , wordt
genoteerd als lening en dus wordt
op de balans een vordering
genoteerd van € 4,7 miljard.
Een vordering waarvan iedereen weet dat er nooit terug betaald zal worden.
In de loop van één kabinetsperiode van vier jaar
wordt door ons politieke systeem
heel veel meer uitgegeven dan ontvangen:
Op grond van de drie % norm een tekort van € 100
miljard in 4 jaar.
Via de ontwikkelingssamenwerking een tekort van € 18,8
miljard in 4 jaar.
In de loop van één
kabinetsperiode bedraagt de omvang van de begrotingscrisis
rond € 118 miljard.
Over de leningen aan Griekenland praten we maar niet.
Een tekort van 118.000.000.000 Euro !
Dat geld moet geleend worden.
De vazallen van de koning vinden zichzelf reuze bijdehand omdat geleend wordt
tegen extreem
lage rente.
Maar het geleende geld wordt ons uiteraard niet cadeau
gedaan.
En we kunnen het ook niet terug betalen, want zoveel geld is
niet uit ons volk te
persen.
Dat weten de kapitaal verstrekkers ook. Als we
maar steeds meer blijven lenen, dan
wordt nauwelijks
nog rente gevraagd .
Maar wel invloed !
Dit zijn de kapitalistische machten die in Nederland de dienst gaan uitmaken. Dat heet met
een nieuw woord : Privatisering.
De Nederlandse nutsbedrijven zijn inmiddels geprivatiseerd
: de Energie voorziening,
het Openbaar vervoer, de Ziektekosten verzekering.
De overheidstaken worden verkwanseld aan het groot kapitaal.
De ziektekostenverzekeraars boekten in 2014 een winst van
€ 1400 miljoen.
Door de privatisering van de gezondheidszorg wordt maandelijks al meer dan € 100
miljoen
aan de zorg voor de zieke mens onttrokken !
Om toch de indruk van zuinig beleid te wekken is de
bewapening van de Nederlandse
Krijgsmacht in de etalage gezet :
Fregatten, Orion
verkenningsvliegtuigen,
jachtvliegtuigen, tanks, luchtdoel tanks,
pantserhouwitsers , etc.
Die verkoop, in de loop der jaren, leverde bedragen op die
geteld worden in de honderden
miljoenen. Maar in
mindering op een begrotingstekort
dat in vier jaar tijd veel meer
dan
honderd duizend miljoen bedraagt, resulteert de verkoop niet in een substantiële
verbetering van het
tekort.
De begrotingscrisis woedt onverminderd voort, jaar
na jaar.
Tot genoegen van het
Grootkapitaal.
De winstafhankelijken
gaan de loonafhankelijken in slavernij
ketenen door zoveel mogelijk
overheidstaken in hun macht
te betrekken . ( zie
Wolfgang Streeck : Gekochte tijd.
De uitgestelde crisis
van het democratisch kapitalisme.)
Conclusie : Wie de
bewapening verkoopt voor een bedrag dat een fooi is in vergelijking
met het tekort , die kan niet rekenen.
Wie in vier jaar tijd 118 duizend miljoen euro tekort
komt, en desondanks nog leningen verstrekt, die kan niet met geld omgaan.
De Nederlandse politici die de krijgsmacht hebben ontwapend, hebben er
geen notie van dat de krijgsmacht
een LEVENSBELANG van de NATIE
behartigt en uit dien hoofde prioriteit
behoeft.
Met name de begrotingscrisis en de ontwapening van de
krijgsmacht zijn bewijzend voor
het falen van het monarchale bestuurssysteem.
Schuldig aan de
crisis en de ontwapening van de Strijdmacht zijn de politici die
met geld
strooien :
Naar de goede doelen industrie, naar de groene redding van de wereld, naar het vreemdelingen beleid, naar subsidies voor politieke vrienden, naar de bevordering van de democratie
in andere werelddelen,
naar het onder water zetten van
eeuwenoud polderland, naar
onbetaalbare wind energie
en naar de welstand van de korenwolven.
Subsidies zijn overal voor beschikbaar, maar het is
allemaal geld dat geleend moet
worden.
Merk op dat de
begrotingscrisis niet wordt
veroorzaakt door onmatige looneisen van de
beroepsbevolking ! Zo
er al gestaakt wordt dan gaat het om het
loon van de laagstbetaalden
in de samenleving die hun besteedbaar inkomen onder het
sociaal minimum zien zinken.
Om dit rampzalige beleid te beëindigen is staatkundige hervorming nodig :
De Seculiere
Democratische Republiek Nederland.
Met een absolute scheiding
tussen kerk en
Staat.
Met een Grondwet
die wanbeleid van de huidige omvang voorkomt
en de aansprakelijkheid
van politici duidelijk definieert.
Een Republiek die aan
de Strijdkrachten bewapening ter
beschikking stelt.
Een Republiek die de overheidsfinanciën genadeloos
saneert.
Laat de Zwitserse Republiek ons een voorbeeld zijn.
Anthonie Visser.
Huisarts in ruste. April 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten